بـهــآرنــارنــج🍃

خیلییییی از امروزم راضی ام، 8 ساعت فیکس درس خوندم. کلاسهام رو هم رفتم. البته باید بگم کلاسهایِ زوری :/ سر کلاس فعال تر از هروقتِ دیگه بودم. یه سایتِ خیلی جذاب برایِ زبان پیدا کردم و دایره لغتم رو دارم با کمکِ اون سایت افزایش میدم. هم رنگی رنگیه و هم جذاب :)) امروز بالاخره چهارمین درختم رو کاشتم ^^

امروز از صبح حالم خوب نبود و هنوز هم نیست. کلا یک ساعت درس خوندم. اما دوتا نشونه دیدم. اول پستِ فاطمه یِ به رنگِ رویا، و دوم اون پستِ النا! حالا میخوام هرجوری شده از جام بلند شم و تا خودِ شب بخونم.

از عصر رفتم خونه یِ مامان طلا، امروز بساطِ آش دوغ‌هایِ معروف به راه بود :)
کلی با دخترِ خاله میم سر به سرِ مامان طلا گذاشتیم، چون تولدش بود براش تولدت مبارک گذاشتیم و پشت بندش هم میکس‌هایی که تو خوابگاه برایِ بچه‌ها میذاشتم رو پلی کردم. ما دوتا وسط بودیم و به قدری مسخره بازی درآوردیم که مامان طلا از جاش بلند شده بود و هی میخندید. می‌میرم واسه خنده‌هاش، مامان طلایِ قشنگ و تپلویِ من💚
عکس گرفتیم با هم، هی میگفت یه چیزی بده سرم کنم زشته موهام سفیده، چارتا تارِ مویِ سفیدمو نشونش دادم و گفتم موهایِ منم سفیده‌ها، خیلی هم قشنگه. بیا عکسمون رو بگیریم :))
موهایِ سفید رو خیلییییی دوست دارم.
تهش عباس و بقیه رو هم آوردیم وسط و رقص‌هایِ ابداعیِ خوابگاه رو بهشون یاد دادم😂
امشب، شبِ بی نهایت حال خوب کنی بود.
خیلی بهش نیاز داشتم.
بیاین دوتا تکلیفِ اولِ هنرم رو بهتون نشون بدم^^
اولی که همون خط خطی‌هایِ معروفه، و دومی‌هم ترکیبِ نقاشی و اشیاست.
حالم خیلی با این درس خوبه :)

من آخرش از دستِ این دانشکده یِ مزخرف و مسئولهایِ کوفتیش پیر میشم. آخه انتخاب واحد رو برا چی گذاشتن؟ برای اینکه دانشجو روز و ساعتِ کلاسهاش رو خودش انتخاب کنه نه شما مسئولهایِ نامحترم! خیلی شیک برداشتن ساعت و روزِ کلاسهام رو عوض کردن و اصلا به این فکر نکردن که ممکنه ده تا کار برا انجام دادن داشته باشم! تلفن رو هم جواب نمیدن. خیلی قشنگ دارن از این دور بودنمون از اصفهان استفاده میکنن و هربلایی دلشون میخواد سرمون میارن. جالب اینه که این اتفاقها فقط برایِ ما غیرِاصفهانیا میفته. گل بگیرن درِ دانشگاه و دانشکده یِ مزخرفتون رو!

این از خستگی بیهوش شدن رو خیلی دوست دارم، اینکه هر روزم این شکلی بگذره برام خوشاینده :) فردا چهارمین درختم رو میکارم، خواستم وقتی رویِ planet کلیک کنم که سبز باشم، خوب و پرانرژی باشم و لبخند بزنم.

یه کم حسِ گم شدن دارم، یه کم احساسِ سرخوردگی و علاقه یِ بیش از پیش به فرار!
فرار از لحظه، از روز، از آدمها و...
دوست دارم تو عمقِ شب محو شم. جوری محو شم که هیچ چیزی نتونه منو برگردونه به روز!
من دارم با خودم چیکار میکنم؟ نمیدونم! فقط اینو میدونم که دارم از رویِ طنابِ نازکی رد میشم که اگه پام لیز بخوره پرت میشم تو دره یِ عمیق و وحشتناکی که زیرِ پاهامه.
به یه بغلِ گنده احتیاج دارم، فقط یه بغل بدونِ هیچ حرفِ اضافه ای.

+خداقشنگه، بیشتر از هروقتِ دیگه‌‌‌ای بهت نیاز دارم. به تو، به لبخندِ مهربونت، به آغوشِ گرمت برایِ این دخترِ سرگردانی که خیلی به عهدش با تو وفادار نیست.

دوست دارم امروزم رو ثبت کنم، اما دستم نمی‌ره به نوشتن. فقط بالاخره تونستم از همه چیز بک آپ بگیرم. یه کمی‌هم نگرانم و همین یه قسمت از انرژیم رو گرفته. تو آمار به یه مشکلِ جدی خوردم و کاربردِ آزمونها رو هم نمیتونم ادامه بدم چون کلی فرمول داره و قبلش باید یه کم آمار رو خونده باشم. حالا فردا باید یه فکری به حالش کنم. اما این ریاضی قرار نیست ولم کنه! ازش بدم نمیاد، وقتی بلدش باشم از خوندنش کیف میکنم. اما الان یه کم داره نگرانم میکنه.

من هنوزم بهآرنارنجم، اما این بیت از سعدی بدجوری داره زندگی رو معنا میکنه. بهم میگه نمیتونی همیشه شادی و خوشحالی رو بخوای، اگه شادی رو میخوای پس باید غم رو هم تجربه کنی، اگه گل رو میخوای باید رنجِ خار رو هم تحمل کنی، اگه گنج میخوای قبلش نیشِ مار انتظارت رو میکشه. پس خانمِ بهآرنارنج رسیدن به هیییچ چیزی تو این زندگی آسون نیست. نمیتونی هم خدارو بخوای، هم خرما رو! تا وقتی که نمیدونم کی باشه تابلویِ بهآرنارنج رو پایین میارم!

تمایلِ عجیبی به قطعِ صدایِ سدامین و پلی کردنِ پادکستِ نیمه تمومم دارم! اگر روزی روزگاری استاد یا معلم شدین، اینقدر منفور نباشین که دانشجو یا دانش آموزتون هر صدایی رو به صداتون ترجیح بده.